تاریخ انتشار : یکشنبه 31 اردیبهشت 1402 - 0:39
120 بازدید
کد خبر : 3144

عکس/ شاید باور نکنید اما این جانوران خاصیت روان گردانی دارند!

عکس/ شاید باور نکنید اما این جانوران خاصیت روان گردانی دارند!
پاییز سال میلادی گذشته، خدمات پارک ملی آمریکا طی پیامی که در فیس‌بوک منتشر کرد، از بازدیدکنندگان درخواست کرد که «از لیسیدنِ وزغ‌های پارک» (با نامِ علمیِ incilius alvarius معروف به Bufo alvarius) خودداری کنند.

به گزارش ماجراجو – این پیام ماه‌ها بعداز انتشار مقاله‌ای در نیویورک‌تایمز با عنوانِ افزایشِ علاقه به ترکیباتِ توهم‌زایی که این وزغ در پوستِ خود تولید می‌کند ـ در کنار افزایشِ شکار غیرقانونی، کشتِ بیش‌ازاندازه و قاچاقِ غیرقانونی این جانور ـ منتشر شد.

راهنماتو نوشت: رابرت ویلا، متخصص در آزمایشگاهِ دانشگاهِ اِریزونا، می‌گوید: «مردم معمولاً برای تجربه توهم پوستِ وزع را لیس نمی‌زنند. ترشحاتی که وزغ تولید می‌کند می‌تواند سمی برای سیستمِ گوارش باشد. او می‌گوید: «آن‌ها به صورتِ خوراکی از طریقِ غشاهای مخاطی عمل می‌کنند و می‌توانند اثراتِ خطرناکی مثلِ ایست قلبی داشته باشند.»

دیوید نیکولاس، داروساز و شیمی‌دان در دانشگاه پوردو، می‌گوید: «به‌جای آن، ده‌ها سال است که مردم در حالِ جمع‌آوریِ ترشحات این وزغ، سپس خشک‌کردن و استعمال آن از طریق دود کردنِ آن هستند.»

« ترکیبِ ۵-Meo-DMT که در ترشحات این قورباغه وجود دارد، به شکلِ استنشاقی، می‌تواند توهمِ دیداری و شنیداری ایجاد کند.» او ادامه می‌دهد: «این ماده به قدری قدرتِ روان‌گردانی دارد که برخی اوقات به آن «مولکولِ خدا» گفته می‌شود.»

افزایش محبوبیت این ماده مخدر خبر بدی برای جمعیت وزغ‌هاست. ویلا می‌گوید: «اگر این وزغ‌ها را از محلِ زیست‌شان جابه‌جا کنید، که اغلب توسطِ افرادی که به دنبال جمع‌آوری ترشحاتِ آن‌ها هستند انجام می‌شود، این گونه گم می‌شود و شانسِ بقایش بسیار کاهش پیدا می‌کند.» علاوه‌برآن، جمع‌آوری تعداد زیادی وزغ با افزایش خطرِ بیماری‌های قابلِ انتقال بین جمعیتِ وزغ‌ها مانند نوعی قارچ مرتبط است.

اما آیا گونه‌های دیگری از حیوانات هستند که چنین ویژگی‌ای داشته باشند؟ در ادامه این مطلب با راهنماتو همراه باشید تا فهرستی از حیواناتی که می‌توانند بر ذهن و روان انسان‌ها تأثیر بگذارند را مرور کنیم:

حیوانات روان گردان

وزغِ سونوران

زیستگاه: بیایان سونورا، در جنوب‌غربیِ ایالات متحده و شمال مکزیک

همه وزغ‌ها ترشحات سمی روی پوست‌شان دارند. این ترشحات که ترکیباتِ خاص آن‌ها از گونه‌ای به گونه‌ای دیگر متفاوت است، احتمالاً روشی هستند که برای مرطوب نگه‌داشتنِ پوستِ وزغ تکامل یافته‌اند. این ترکیبات، که می‌توانند اثراتی روز مغز داشته و در صورتِ هضم می‌توانند بر ماهیچه‌های قلبی نیز اثر بگذارند، به‌منظور یاری‌دهنده‌های دفاعِ شخصی تکامل یافته‌اند.

اما وزغ‌های بیایانِ سونورا، که به عنوانِ وزغ‌های رودخانه کلورادو، نیز شناخته می‌شوند، یک گام در تکامل پیش‌تر رفته‌اند. این وزغ‌ها که یکی از بزرگ‌ترین‌ها در آمریکای شمالی هستند، آنزیمی را ترشح می‌کنند که ترکیبی به نامِ بیوفوتِنین را، که سایر وزغ‌ها هم آن را تولید می‌کنند، به ۵-Meo-DMT تبدیل می‌کنند. این ماده، روان‌گردانی بسیار قوی است که توهم‌زایی آن نیز با DMT  مرتبط است.

وزغ‌های سونوران در حالِ ترس این مخلوط سمی را از غدد پاراتوئید که در پشتِ چشم‌های‌شان قرار دارند، ترشح می‌کنند که به سمتِ پاهای‌شان جریان پیدا می‌کند. این روشِ آن‌ها برای ارسال این پیام است: «لطفاً من را نخورید! من خوشمزه‌ نیستم!» اگر این سم به مقدار زیاد مصرف شود، می‌تواند منجر به بیهوشی، ایست قلبی و حتی مرگ شود.

دانشمندان هنوز نمی‌دانند که چرا این وزغ، تنها وزغی است که این ماده سمیِ خاص را تولید می‌کند.

حیوانات روان گردان

قورباغه‌های غول‌پیکرِ میمون-نما

زیستگاه: بسترِ آمازون در آمریکای جنوبی

توافق علمی‌ای بر سر درنظر گرفتنِ کامبو، نام ترشحِ سمی‌ای که توسطِ قورباغه غول‌پیکر میمون‌-نما تولید می‌شود، به عنوان یک روان‌گردان وجود ندارد. نیکولاس می‌گوید: «واژه انگلیسیِ psychedelic به معنای روان‌گردان، از یک کلمه یونانی مشتق شده و معنای آن «تجلیِ ذهن» است.  به این معنا به نظر می‌رسد که روان‌گردان به جای آنکه مسموم‌تان کند، باید ذهن‌تان را ارتقاء دهد. سایر ترکیبات مثلِ محرک‌ها یا ضدافسردگی‌ها فعالیتِ مغز را متعادل می‌کنند اما آن‌ها بینش‌های جدید یا تجربه‌های خاطره‌انگیزی که با روان‌گردان همراه است را برای مصرف‌کنندگان باقی نمی‌گذارند.» درواقع کامبو گیرنده   ۵-HT2A را فعال نمی‌کند، این گیرنده پروتئینی است که پیام‌رسانِ شیمیاییِ سروتونین را حس می‌کند.

قبایل بومی جنوب‌غرب آمازون قرن‌ها از ترشحات پوست قورباغه به عنوان محرک در آیین‌های شمنی استفاده می‌کردند. در شکارچیانی که سعی در بلعیدن این قورباغه دارند، کامبو ممکن است باعث نارسایی، تشنج و تغییر در عملکرد قلب شود.

حیوانات روان گردان

مورچه دروگرِ کالیفرنیا

زیستگاه: جنوب‌غربی ایالات متحده و شمال مکزیک

زهرِ مورچه دروگرِ کالیفرنیا از آنزیم‌هایی تشکیل شده که به تنهایی روان‌گردان نیستند اما مردمِ بومیِ مرکز کالیفرنیا زمانی در آیین‌های بومی، به‌خصوص برای روشن‌بینی، آن‌ها را می‌خوردند. گزارش‌های مردم‌نگاری نشان می‌دهد که این مردمان صدها مورچه زنده را که در پر عقاب به صورتِ توپ پیچیده شده بودند، می‌بلعیدند. هیچ تردیدی نیست که از درون توسطِ مورچه‌ها گزیده می‌شدند.

جاستین اشمیت، حشره‌شناس در دانشگاه اِریزونا، می‌گوید، دردِ گزیده شدن توسطِ تعداد زیادی مورچه، به همراه سرمای شدید، روزه‌داری و در برخی موارد بی‌خوابی، روان‌گردان‌هایی را فعال و این مردمان را با راهنماهای معنوی مرتبط می‌کرد.

برطبق اشمیت اگر کسی ۱۰۰۰مورچه را ببلعد احتمالاً خواهد مرد. او می‌گوید درد گزش مورچه‌های دروگر می‌تواند بین ۴ تا ۸ساعت ادامه پیدا کند و با بی‌حسی در محلِ گزش همراه است. هرچند برخی شکارچیانِ این نوع مورچه، مثل مارمولک‌های شاخ‌دار پوشش مخاطی‌ای در دهان و سیستم گوارش دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد صدها مورچه را هم‌زمان ببلعند.

حیوانات روان گردان

سلیما

زیستگاه: آب‌های معتدل و گرم‌سیری اقیانوسی، از سواحلِ آتلانتیک در آفریقا تا دریای مدیترانه

ماهی‌ها از جمله، گونه‌های بریم و دلقک‌ماهی و ماهیِ چاب، در صورتِ خورده‌شدن می‌توانند توهم شنیداری و دیداری ایجاد کنند، هرچند در این مورد گزارش‌های نادری وجود دارد. سلیما یا سارپا سالپا در رومِ باستان به عنوانِ «ماهیِ خواب/رؤیا» شناخته می‌شد.   دو مورد از توهم‌زایی به واسطه مسمومیت با ماهی در سال ۲۰۰۶ گزارش شد. در یک مورد مردی ۴۰ساله بعد از خوردنِ سارپا سالپای پخته دچار توهمِ دیدنِ حیواناتی که جیغ می‌کشیدند و هشت‌پای غول‌پیکری که ماشینش را احاطه کرده بود، شد. این علائم با مداخله پزشکی و ۳۶ساعت بعد از خوردنِ ماهی از بین رفت.

محققان هنوز نمی‌دانند که چه ترکیباتی باعثِ مسمومیت ماهی می‌شود. اما معتقدند که رژیمِ غذایی ماهی‌ها باعثِ سمی شدنِ آن‌ها می‌شود.

اما مسمومیت توسطِ ماهی‌ها انواعی دارد. برای مثالِ باکتریِ سیمبوتیک در ماهیِ پفکی یک نوع سم عصبی به نام تترودوتکسین تولید می‌کند که می‌تواند باعث فلج و مرگ شود. و مسمومیت توسطِ ماهی سیگوئترا ناشی از خوردن ماهی‌هایی است که نوعی جلبک سمی را تغذیه کرده و در آن‌ها سم عصبی تولید شده است.

اما این سموم روان‌گردان نیستند.

حیوانات روان گردان

اسفنج حفره‌دار

زیستگاه: جزایر کارائیب

اسفنج‌های حفره‌دار و برخی دیگر از انواعِ اسفنج‌ها شاملِ Smenospongia AURA و S. echina حاویِ ۵-bromo-DMT و ۵,۶-dibromo-DMT  هستند. این ترکیبات به دلیل ارتباط‌شان با داروی DMT  به عنوان روان‌گران پذیرفته شده‌اند.

شیمی‌دان آمریکایی، الکساندر شولگین، که به دلیل تحقیقاتش در زمینه ترکیبات روان‌گردان و معرفیِ توهم‌زایِ صنعتیِ MDMA یا همان اکستازی به جهان معروف است، گفته است که «هنوز نمی‌دانیم ترکیبات اسفنج از طریق دود کردن فعال می‌شود یا نه. با‌این‌حال با هم‌زدن تحتِ هیدروژن در متانول، در حضورِ پالادیوم روی زغال، به DMT کاهش پیدا می‌کنند.»

اسفنجِ حفره‌دار به دلیل تجمع مواد شیمیایی به نامِ مونوآمین‌ها در بافتش معروف است که می‌توانند رفتار سلول‌های عصبی را تعدیل کنند. این ترکیبات تلخ هستند و باعث می‌شوند رفتار ماهی‌های شکارچی برای خوردنِ این اسفنج‌ها تغییر کند.

به گفته مارک هامان، داروشناس در دانشگاه ساوث‌کالیفرنیا: «این ماده مانعی برای گاز زدنِ اسفنج توسط ماهی‌ها نیست فقط باعث می‌شود که ماهی‌ها دیگر اصرار نورزند و بعد از چند گاز اولیه به خوردن ادامه ندهند.»

برچسب ها :

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 2 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۲
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.